کد مطلب:231693 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:176
در حد محارب و سارق
1- عبیدالله بن اسحاق مدائنی گوید: از حضرت رضا علیه السلام پرسیده شد تفسیر آیه شریفه: «انما جزاء الذین یحاربون الله و رسوله و یسعون فی الارض فسادا أن یقتلوا أو یصلبوا أو ینفوا من الارض» چیست؟ و چه كاری باید مرتكب شود تا مستوجب این عقوبت شود.
حضرت رضا علیه السلام فرمود: هرگاه با خدا و رسولش جنگ كرد و در زمین تولید فساد و ناامنی كرد و لیكن مرتكب قتل نشد و مال كسی را هم نگرفت در این صورت از آن منطقه و شهر تبعید می گردد.
راوی گوید: عرض كردم چگونه تبعید می شود؟ فرمود: در آن شهری كه مرتكب فساد شده به شهر دیگری تبعید می گردد و برای اهالی آن شهر نوشته می شود با او معامله و رفت و آمد نكنند، و اگر خواست تزویج كند به او زن هم ندهند.
تا مدت یك سال با وی چنین رفتار می شود، اگر از آن شهر بیرون شد و به شهر دیگر رفت برای آنها هم همین طور نوشته می شود، تا یك سالش به پایان رسد.
راوی گوید: گفتم: اگر از آن شهر خارج شد و به سرزمین مشركین رفت و خواست در آنجا ساكن شود فرمود: اگر در زمین شرك جای گرفت با آنها جنگ می شود.
[ صفحه 750]
2- محمد بن سنان گوید: حضرت رضا علیه السلام در پاسخ مسائل من نوشت:
علت اینكه خداوند متعال قتل نفس را حرام فرموده است، از این جهت است كه اگر حرام نبود هرج و مرج در جامعه پیش می آمد و مردم از همدیگر تأمین نداشتند و فساد شیرازه اجتماع را از هم پاره می كرد و نظم و امنیت از بین می رفت.
حضرت رضا علیه السلام فرمود: هرگاه با خدا و رسولش جنگ كرد و در زمین تولید فساد و ناامنی كرد و لیكن مرتكب قتل نشد و مال كسی را هم نگرفت در این صورت از آن منطقه و شهر تبعید می گردد.
راوی گوید: عرض كردم چگونه تبعید می شود؟ فرمود: در آن شهری كه مرتكب فساد شده به شهر دیگری تبعید می گردد و برای اهالی آن شهر نوشته می شود با او معامله و رفت و آمد نكنند، و اگر خواست تزویج كند به او زن هم ندهند.
تا مدت یك سال با وی چنین رفتار می شود، اگر از آن شهر بیرون شد و به شهر دیگر رفت برای آنها هم همین طور نوشته می شود، تا یك سالش به پایان رسد.
راوی گوید: گفتم: اگر از آن شهر خارج شد و به سرزمین مشركین رفت و خواست در آنجا ساكن شود فرمود: اگر در زمین شرك جای گرفت با آنها جنگ می شود.
[ صفحه 750]
2- محمد بن سنان گوید: حضرت رضا علیه السلام در پاسخ مسائل من نوشت:
علت اینكه خداوند متعال قتل نفس را حرام فرموده است، از این جهت است كه اگر حرام نبود هرج و مرج در جامعه پیش می آمد و مردم از همدیگر تأمین نداشتند و فساد شیرازه اجتماع را از هم پاره می كرد و نظم و امنیت از بین می رفت.